Dus hoe is het, de eerste date in ongeveer 45 jaar en duizenden kilometers van huis? We ontmoetten elkaar in september en flirten al een paar maanden, maar dit was anders. Jan vroeg Maggie of ze hem een paar dagen in San Miguel de Allende in Mexico zou willen ontmoeten. Ze googelde het en ontdekte dat het wordt beschouwd als een van de mooiste steden ter wereld.
Natuurlijk, antwoordde ze.
Jan vloog vanuit San Diego binnen en buiten zijn schuld, miste zijn oorspronkelijke vlucht en moest naar een ander vliegveld en een nieuw vliegtuig. Ondertussen werd de vlucht van Maggie twee en een half uur vertraagd; dus het eerste wonder was dat we allebei een paar minuten na elkaar aankwamen. Daarna hadden we een rit van twee uur naar San Miguel waar we werden begroet door onze gastheren; zakenpartners van Jan, die heel vriendelijk een van hun appartementen voor ons verblijf aanboden. Het was laat, dus gaven ze ons wat eten en bier en zeiden welterusten.
Het was 21:00 uur. We gingen zitten voor onze maaltijd en praatten. We spraken over onze reis daar, wat we eerder deden, onze families, onze bedrijven. Net als onhandige tieners, vonden we een weg langs vele onderwerpen, niet zeker waar dit naartoe ging. Was dit een gelegenheid om een van 's werelds mooiste steden te bezoeken met een aangename metgezel, of was het het begin van een romantische date?
Uiteindelijk hebben we elk onthuld dat we met niemand hadden geslapen behalve onze overleden echtgenoten gedurende ongeveer 45 jaar, en dat de jaren en eerdere ziekten dit avontuur zouden kunnen afsluiten.
Tijd voor een diepe adem ...
De prachtige hoofdslaapkamer in dit prachtige appartement had een kingsize bed met een tinnen hoofdeinde gesneden door Mexicaanse ambachtslieden. De kaarten waren in handen van Maggie. Waarom zou iemand in die vrij eenvoudige tweede slaapkamer slapen terwijl de andere slaapkamer zo uitnodigend was? Met ongewone moed vroeg ze Jan of ze dat kingsize bed konden delen.
Natuurlijk, antwoordde hij.
